Satya Prakash
  • Home
  • Book
  • ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱରୀ ଟ୍ରେନ୍ ଦୁର୍ଘଟଣା
Book

ଜ୍ଞାନେଶ୍ୱରୀ ଟ୍ରେନ୍ ଦୁର୍ଘଟଣା

ସେଦିନ ଥିଲା ଗୋଟେ କାଳ ରାତ୍ରି। ଯାହାର ଠିକ୍ ପରଦିନଠାରୁ ମାଓବାଦୀମାନେ ଚାରି ଦିନିଆ ବନ୍ଦ ଡାକରା ଦେଇଥିଲେ ଯାହା କଳା ସପ୍ତାହ ରୂପେ  ପାଳନ ନିମନ୍ତେ ଘୋଷାଣପତ୍ର ଜାରି କରିଥାନ୍ତି। କୁଆଡ଼େ ପୋଲିସ ଅତ୍ୟାଚାର, ଉତ୍ପୀଡ଼ନ ଓ ଅତ୍ୟାଧିକ କାର୍ଯ୍ୟାନୁଷ୍ଠାନର ପ୍ରତିବାଦରେ ଥିଲା ସେମାନଙ୍କର ଏ ଉଦ୍ଘୋଷଣ। ଯେଉଁଥିରେକି ସହସ୍ରାଧିକ ଲୋକ ଦେଇଥିଲେ ପ୍ରାଣ ବିସର୍ଜନ। ଅଚିରେ ବିଲୀନ ଭଜିଥିଲା ମାନବୀୟ ଜୀବନର ମୁଲ୍ୟବୋଧ। ରଚିତ ହେଲା ଧ୍ଵଂସର ଲେଲିହାନ ଶିଖା। ଅକାଳରେ ଝରି ପଡ଼ିଲେ କେତେ ନୀରିହ ଜନତା । କାହାଠାରୁ ବାପା ତ କାହାଠାରୁ ମାଆ ପୁଣି ମାଆ କୋଳରୁ ସନ୍ତାନ ଓ ସ୍ଵାମୀଠାରୁ ସ୍ତ୍ରୀ ବା ସ୍ତ୍ରୀ ଠାରୁ ସ୍ଵାମୀ ନେଇ ଶ୍ରୀହୀନ କରିଦେଇଥିଲା କେତେ କେତେ ସ୍ୱପ୍ନ ବିଧୁରା ପରିବାର ଓ ସେମାନଙ୍କର ସୁନ୍ଦର ସୁନେଲି ସଂସାର । ପରିବେଶରେ ବୁଣି ହୋଇ ପଡିଥିଲା ଏକାନ୍ତ ବିକଳ ଚିତ୍କାର ଓ ବୁକୁଫଟା ବିଭତ୍ସତାର ନିଖୁଣ ସ୍ଵର । ହାଏ ରାମ! ହାଏ ରାମ!! ଧ୍ୱନିରେ ପ୍ରକମ୍ପିତ ହେଉଥିଲା ଗଗନ ପବନ। ଇସ୍ କି ବିଭତ୍ସ ଓ କରୁଣ ଦୃଶ୍ୟ! ହତାଶାର କାଳିମା ଓ ବଡ଼ିମାର ଲଘିମା। ଏଡିକି ନିଷ୍କରୁଣ କାହିଁ ହେଲା କେଜାଣି ବିଧାତା?
2010 ମସିହା ମେ 27 ତାରିଖ ଶୁକ୍ର ବାର। ରାତି 10/10.30 ହେବ ଲୋକବାକ ପୂରିଛନ୍ତି କଲିକତା ହାୱାର୍ଡ଼୍ ଷ୍ଟେସନ୍। କୁଲି ତତ୍ପର ହୋଇ ଉଠି ଏଣେତେଣେ ଧାଇଁ ଲାଗିଲେ। ଯାତ୍ରୀମାନେ ବି ବେଡିଂ ପତ୍ର ଧରି ଦୌଡ଼ିଲେ। ଲାଗିଲା ହାୱାର୍ଡ଼୍ – କୁର୍ଲା ଲୋକମାନ୍ୟ ଜ୍ଞାନେଶ୍ବରୀ ସୁପର୍ ଡିଲକ୍ସ ଏକ୍ସ୍ପ୍ରେସ୍ ଟ୍ରେନ୍। ସେଦିନ କଲିକତା ସହର ଗ୍ରୀଷ୍ମ ପ୍ରବାହରେ ଜଳୁଥାଏ, ନାହିଁ ନଥିବା ଗର୍ମୀ ।ଖାଲି ଯାହା ଗଙ୍ଗା ନଦୀ କୂଳରୁ ଝଲକାଏ ଥଣ୍ଡା ସୁଶୀତଳ ପବନ ଦେହର ଅନୁରଣରେ ବାଜି ଅନୁକମ୍ପନ ସ୍ରୁଷ୍ଟି କରୁଥାଏ ।ସେଇ ଶାନ୍ତି, ଶେଷ ଶାନ୍ତି।
10.40 ବେକକୁ ଯାତ୍ରୀବାହିଟ୍ରେନ୍ ରେ ଶବାର ହୋଇ ସାରିଥାନ୍ତି ଯାତ୍ରୀ । ଏଥର ଛୁକ୍ ଛୁକ୍ ଶବ୍ଦ ଟ୍ରେନ୍ ଛୁଟିଲା ତା ଗନ୍ତବ୍ୟ ପଥରେ ।
ହୁଏତ 11/11.30 ସୁଦ୍ଧା ନିଜ ନିଜ ସାମାନପତ୍ର ସଠିକ୍ ସ୍ଥାନରେ ରଖି ଯାତ୍ରୀମାନେ ଖିଆପିଆ ସାରି ଦେଇଥିବେ। ଆଉ 12/12.30 ସୁଦ୍ଧା ଆପଣା ବର୍ଥରେ ସିଟ୍ ଉପରେ ନିଘୋଡ଼ ନିଦରେ ଶୋଇ ଆସୁଥିବେ ଯେ, ରାତି ପାହିଲେ ପୁଣି ଯାହା। ସ୍ବପ୍ନିଳ ହୋଇ ଉଠୁଥିବ ମନ। ପୂରା କମ୍ପାଟମେଣ୍ଟ ଶାନ୍ତ ପଡି ଆସୁଥିଲା ।କିଏ ଜାଣିଥିଲା କେଉଁ ଆସନ୍ନ ବିପନ୍ନ ପରିବେଶକୁ ଏମିତି ନୀରବ ଓ ନିଶ୍ଚଳ କରି ଗଢି ତୋଳୁଥିଲା ବୋଲି।
ଏତେବେଳକୁ ଗାଡି ଖଡ଼ଗପୁର ଅତିକ୍ରମ କରି ସାରିଥାଏ। ଗାଡି ଚାଲିଥାଏ ମାଓପ୍ରବଣ ଅଞ୍ଚଳ ଦେଇ ବେଶ୍ ଦ୍ରୁତ ଗତିରେ। ଠିକ୍ ଯେଉଁଠି ଘଟିଥିଲା ଦୁର୍ଘଟଣା ସେଇଠି ରାତି 12.30 ରେ ଆଗେ ଆଗେ ପାଇଲଟ ଟ୍ରେନ୍ ପାସ୍ କରି ଯାଇଥିଲା ଓ ବିପଦର କୌଣସି ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ନଥିବାରୁ ଦେଇଥିଲା ସବୁଜ ସଂକେତ। ରାତି ପ୍ରାୟ 1.30 ହେବ ଗାଡି ଯେତେବେଳେ ପହଂଚିଥିଲା ଘନ ଘୋର ଜଙ୍ଗଲ ଘେରା ଓ ଇଉକେଲ ପଟାସ ବଣ ପର୍ବତିଆ ଅଞ୍ଚଳ ଦେଇ। ସାରଡିହା ଓ କ୍ଷେମାସୁଲି ଷ୍ଟେସନ୍ ମଧ୍ୟବର୍ତ୍ତୀ ଇଲାକା । ହଠାତ୍ ଗୋଟେ ଢ଼ୋ କିନା ଶବ୍ଦରେ ସମସ୍ତେ ସ୍ତମ୍ଭୀଭୂତ। ଗାଡି ଦୋହଲି ଗଲା। କିଏ କେତେ ରକମର ଖଣ୍ଡିଆ ଖାବଡା ହୋଇ ପ୍ରାଣ ବିକଳରେ ଜୀବନ ବଞ୍ଚେଇବାକୁ ହେଲେ ତରତର, ଯେଣୁ କେତୋଟି ବଗି ଲାଇନ୍ ଚ୍ୟୁତ ହୋଇ ବିପଦଜ୍ଜନକ ଅବସ୍ଥା ସ୍ରୁଷ୍ଟି କରି ସାରିଥାଏ।ଦେଢ ଫୁଟ୍ ଲମ୍ବର ଟ୍ରେନ୍ ଲାଇନ୍ ଉଡି ଯାଇ କୁଆଡ଼େ ଉଭାନ । ସମସ୍ତେ ତ୍ରାହି ମାଂ ତ୍ରାହି ମାଂ ଡାକ ଛାଡ଼ୁଥାନ୍ତି ।କାହିଁକି ବା ଏ ଅଘଟଣ, କେମିତି ଘଟିଲା – ମନ ଅଙ୍କ କଷୁଥିଲା। ପରିକଳ୍ପନାରେ ଆଙ୍କୁ ଥିଲା ରେଖାଚିତ୍ର ପାଇବାକୁ ଜ୍ୟାମିତିକ ସୂତ୍ରରେ ସମାଧାନ। ହେଲେ ଏତିକିରେ ସରି ନଥିଲା ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାର ଲମ୍ବା କାହାଣୀ। ପରିସ୍ଥିତି ହେଲା ଅଧିକ ଜଟିଳ ଓ ଭୟାନକ। ଯେତେବେଳେ ସାମ୍ନା ପଟରୁ କେତୋଟି ବଗି ଧରି ଆସୁଥିବା ମାଲବାହୀ ଟ୍ରେନ୍ଟି ଧକ୍କା ଦେଇଥିଲା ଏହି ଯାତ୍ରୀ ବାହି ଟ୍ରେନ୍ ଟିକୁ। ତାହାର ମଧ୍ୟ କେତୋଟି ବଗି ଡିରେଲ ହୋଇଗଲା। କେଉଁ ବଗି କାହା ଉପରେ ଚଢି ଯାଇଥିଲା ତ ପୁଣି କେଉଁ ବଗିକୁ ହାତୀ ଶୁଣ୍ଢରେ ଚାପି ଠୋଲା କରିଦେଲା ପରି ଚେପା କରିଦେଇଥିଲା। କେତେ ବଗି ପରା ପଲଟବାର ଖାଇ ଯାଇଥିଲା। ତେଣୁ ରଚି ହୋଇଗଲା ପ୍ରକୃତ ଧ୍ଵଂସର ତାଣ୍ଡବ ଲୀଳା ଓ ମଣିଷର ଅମାନବୀୟ କ୍ରିୟାକ୍ରମର ଭୟଙ୍କର ପରିଣତି। ମଣିଷ ଦେଖିଲା ମାଓ ଆକ୍ରମଣର ସଂହାର ଲୀଳା।ଦୁର୍ଘଟଣାର ପୁଣି ବିଷମ ସଙ୍କଟ, ନାହିଁ ନଥିବା ଅପୂରଣୀୟ କ୍ଷତି। ଯାହାର ଭରପାଇ (ଭରଣା) ଖାଲି ମିଛ ନାଟକ, ହୃଦୟକୁ କରୁଥାଏ ବାରବାର କ୍ଷତ।

ଭାଗ 2… ……..
ଦୁର୍ଘଟଣା ସ୍ଥାଳୀ ହେଉଛି ପଶ୍ଚିମ ବଙ୍ଗର ଖଡ଼ଗପୁର ନିକଟବର୍ତ୍ତୀ ପଶ୍ଚମି ମେଦିନାପୁର ଜିଲ୍ଲା ଅନ୍ତର୍ଗତ, ଯାହା ଏବେ ହୁଏତ ଝାରଗ୍ରାମ ଜିଲ୍ଲା ଭାବେ ଅଭିହିତ । ରାତ୍ରିର ବିଳମ୍ବିତ ପ୍ରହର ଚାରିଆଡ଼େ ନିଶା ଗର୍ଜୁଥାଏ – ସାଇଁ ସାଇଁ। ଏକାନ୍ତ ନିକାଞ୍ଚନ ଯାଗା। ଅଗମ୍ଯ ଦୁର୍ଗମ ଅଞ୍ଚଳ। ଆଖପାଖ କେଇ ମାଇଲ ଯାଏଁ ଦିଶୁ ନଥାନ୍ତି ଗୋଟେ ହେଲେ ଲୋକବାକ ।ଚାରିଆଡୁ ଭାସି ଆସୁଥାଏ କଳରବ, ଯାତ୍ରୀମାନଙ୍କର ବିକଳ ସ୍ଵର । ପାଖ ବସ୍ତି ରାଜିଆବାଦ ଗାଁର ଲୋକବାକ ଏ କଥା ଯେ ଶୁଣି ନ ପାରୁଥିଲେ, ତାହା ନୂହେଁ, ମାତ୍ର ହାତୀ ପ୍ରାଦୁର୍ଭାବ ଡରରେ ରାତିରେ କେହି ଘରୁ ବାହାରି, ସାହସ କରି ପାରିନଥିଲେ ଦୌଡ଼ି ଆସି ଘଟଣା ସ୍ଥଳୀରେ ଭରିବାକୁ ସାହଯ୍ୟର ହାତ ।
ଗୋଟାଏ ପରେ ଗୋଟେ ଜୀଅନ୍ତା ମଣିଷ ପାଲଟି ଯାଉଥାନ୍ତି ଶବ। ମଣିଷ ମଣିଷକୁ ଦେଖି ଡରି ଯାଉଥାଏ। କି ବିକଟାଳ ରଡି? ପୁଣି ବିକୃତ, କଦାକର ଓ କୁତ୍ସିତ ଚେହେରା। ରକ୍ତ ଜୁଡ଼ୁବୁଡ଼ୁ ଅଧିକାଂଶ ଶରୀର। କାହାର ଗୋଟେ ଅଙ୍ଗ ନାହିଁ ତ କାହାର ଶରୀରରୁ ପୁଳାପୁଳା ମାଂସ ଝୁଲି ରହିଥାଏ। ଆଉ କେହି କ୍ଷତାକ୍ତ ହୋଇ ପୁଣି ବିରୂପା ଧାରଣ କରିଥାଏ। ସବୁଠାରୁ ଦୁସ୍ଥ ପରିସ୍ଥିତି ହୋଇଥାଏ ଯେ, କେଉଁଠି ମଳେ ଅନ୍ଧକାର ଖାଲି ହୋଇ ଆଲୁଅ ଜଳି ଉଠୁ ନଥଏ।
ଖବର ପ୍ରସାରିତ ହେଲା କ୍ଷଣି ହୁଏତ ପ୍ରଶାସନ ତତ୍ପର ହୋଇ ଉଠିଥିଲା, କିନ୍ତୁ ସେତେବେଳକୁ ଅନେକ ବିଳମ୍ବ ହୋଇ ସାରିଥିଲା। ଅଳ୍ପକିଛି ସାହାଯ୍ୟକାରୀ ଦଳ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ରାତି ଚାରିଟା ବାଜି ସାରିଥିଲା। ସେ ପୁଣି ସମୁଦ୍ରକୁ ଶଙ୍ଖେ।ତେଣୁ “ରାହାତ ଓ ବଚାବ” କାର୍ଯ୍ୟକ୍ରମ ହୋଇ ପାରୁ ନଥିଲା ତୋରାନ୍ବିତ।ଯେହେତୁ ଲୋକବଳ ଓ ଉଦ୍ଧାର ପାଇଁ ଆୟୁଧ ସେତେଟା ଏତେ ଶୀଘ୍ର ଉପଲବ୍ଧ କରି ହେଉ ନଥିଲା। ଦିବସର ଫର୍ଚ୍ଚା ଆଲୁଅ ପଡ଼ିବା ପରେ ଧିରେ ଧିରେ ଲୋକ ଆସି ଜମା ହେଲେ। ସେ ଯାଏଁ ପାଣି ଠୋପାଏ କେହି କାହାକୁ ଦେବାକୁ ତ ନଥିଲେ।
ଟି. ଭି. ଓ ସମ୍ବାଦ ପତ୍ରରୁ ଶୁଣି ବା ଖବର ପାଇ ସ୍ଥାନୀୟ ଅଧିବାସୀଙ୍କଠାରୁ ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ଵଜନ ଯାଏଁ କେତେ ଆସି ପହଁଞ୍ଚିଗଲେଣି। ତଥାପି ଉଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟରେ ସେତେ କିଛି ସନ୍ତୋଷ ଆସି ପାରୁନଥାଏ। ଏହି ଉଦ୍ଧାର କାର୍ଯ୍ୟ 28 ତାରିଖ ଯାଇ 29 ତାରିଖ ଯାଏଁ ବିତି ଯାଇଥିଲା।
କିଏ ବା କେଉଁ ମେଡିକାଲକୁ ଗଲେଣି, କାହାରି ବା ଶବ ଚିହ୍ନଟ ହୋଇ ପାରିଲା ଅବା ନାହିଁ, ତା କିଏ କହିବ। ଇଏ ତ ସରକାରୀ ଆକଡା ବା ଆକଳନ ମୃତକଙ୍କ ସଂଖ୍ଯା ଏତେ। ବାସ୍ତବରେ ମୃତକଙ୍କ ସଂଖ୍ଯା ତାଠାରୁ କେଇ ଗୁଣା ଜ୍ୟାଦା ବା ଅଧିକ। ଆଜି ବି ଅନେକ ଆତ୍ମୀୟଙ୍କ ଶବକୁ ନପାଇ ପ୍ରତୀକ୍ଷାମାଣ। ଗୋଟେ ଗୋଟେ ପରିବାର ତ ସେଇଠି ମୂଳପୋଛ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ସବୁଠାରୁ ଦର୍ଦ୍ଦନାକ ଥିଲା ଯାହାଙ୍କର କିଛି ମରି ହଜି ଯାଇଥାନ୍ତି ଓ ଆଉ କିଛି ଖଣ୍ଡିଆ ଖାବଡା ହୋଇ ବଞ୍ଚି ଯାଇଥାନ୍ତି। ସେମାନେ ସେଇଠି ମୁଣ୍ଡ କୋଡ଼ି କଚାଡ଼ି କାନ୍ଦୁଥାନ୍ତି। ଆତ୍ମୀୟଙ୍କୁ ଝୁରି ବାହୁନି ହେଉଥାନ୍ତି ।କିଏ ବା ଦେଖି ବରଦାସ୍ତ କରି ପାରିବ ସେ ଦୃଶ୍ୟରାଜି, ଯାହାକୁ ଦେଖି ଖାଲି ଫାଟି ପଡ଼ୁଥିଲା ମୂର୍ଦ୍ଧା। କେଉଁ ମାଆ କ୍ରୋଡ଼ରୁ ଦୁଧଖିଆ ଛୁଆଟା ଖସି ଯାଇଛି ତ କାହାର ଛୁଆ ତା ମାଆ ବାପାଙ୍କୁ – “ମାଏବାପୁ” ଡାକି ଡାକି ରାହା ଛାଡି କାନ୍ଦୁଥାଏ, ହେଲେ ପାଖରେ ନଥାନ୍ତି ଗୋଟେ ବୋଲି ପରିଜନ।
ଭାଗ.. 3

ଏକାବେଳେ ଏତେଗୁଡିଏ ଲୋକ ମୃତାହତ ହେବା ସମଗ୍ର ଦେଶବାସୀଙ୍କୁ ସ୍ତବ୍ଧ କରିଦେଇଥାଏ। ସୁଶ୍ରୀ ମମତା ବାନାର୍ଜୀ ଥାନ୍ତି, ସେ ସମୟର ରେଲୱେ ମନ୍ତ୍ରୀ। ଅବଶ୍ୟ ଘଟଣାସ୍ଥଳ ପରିଦର୍ଶନ କରି ଢାଳିଥିଲେ କେଇ ବୁନ୍ଦା ଅଶ୍ରୁ ଓ ଯତ୍ କିଞ୍ଚିତ୍ ସମବେଦନା। ପୁଣି ଘୋଷଣା କରିଥିଲେ ମୃତକଙ୍କ ପରିବାର ପାଇଁ ପାଞ୍ଚ ଲକ୍ଷ୍ୟ ଟଙ୍କାର ମୁହୱାଜା (ଅନୁକମ୍ପା ରାଶି) ଓ ପରିବାର ବର୍ଗକୁ ଖଣ୍ଡେ ଚାକିରୀ, ତଥା ଆହତଙ୍କୁ ଲକ୍ଷେ ଟଙ୍କାର ଧନରାଶି। କିନ୍ତୁ କିଏ ବା ଆଣିଦେବ ମୃତକଙ୍କ ପରିବାରକୁ ତାଙ୍କ ବାପା, ମାଆ, ଭାଇ, ଭଉଣୀ, ସନ୍ତାନ , ସନ୍ତତି ଓ ଆତ୍ମୀୟ ସ୍ଵଜନ ଯେଉଁମାନେ କି ଦୁର୍ଘଟଣାରେ ହଜି ଯାଇଛନ୍ତି, ଚାଲି ଯାଇଛନ୍ତି କେଉଁ ସୁଦୂର ରାଇଜକୁ। ଫେରିବାକୁ ଦେଇ ନିର୍ଭର ପ୍ରତିଶ୍ରୁତି କାହିଁ କେହି ଫେରିଲେ ନାହିଁ ତ । ଚାତକ ଚାତକୀ ପରି ବାଟ ଚାହିଁ ବସିଛନ୍ତି, ଫେରିବେ କି ଫେରିବେ ନାହିଁ ବୋଲି ମନେ ଉପୁଜଇ ଶଙ୍କା। ଏହାହିଁ ତ ସବୁଠାରୁ ଦୁଃଖ, ଯେଉଁମାନେ ଶବ ଖୋଜି ଚିହ୍ନଟ କରି ପାରିଲେନି, କରିବାକୁ ଶେଷ ଦର୍ଶନ। କ’ଣ ସତରେ ଏତେ ଭୟାନକ ଥିଲା ସେ ଦୁର୍ଘଟଣା, ଯାହା ବିସ୍ମରି ମଧ୍ୟ ବିସ୍ମୃତ ହୋଇ ପାରେନା ମନ ଇଲାକାରୁ।
ଶବର ସ୍ତୁପିକୃତ ପାହାଡା, ତା ଭିତରୁ ଖୋଜି ପାଇବା ଆପଣାର ମଣିଷକୁ କ’ଣ ଏତେ ସହଜ? ଅନ୍ୟତ୍ର ପୁଣି କାଣ୍ଡି ହୋଇଥାଏ ଯାତ୍ରୀୀଙ୍କ ଜିନିଷ, ସାମାନପତ୍ର। ଖୋଜି ହେଉଥାନ୍ତି ନିଜ ହଜିଲା ଧନ, ଦରକାରୀ ନଥିପତ୍ର ଯାହା ସାଙ୍ଗରେ ଧରି ଆସିଥିଲେ ସେଦିନ। ପୁଣି  , ତା ଭିତରେ ପର୍ସ ଓ ଭେନିଟି ବ୍ୟାଗ୍ ରହି ଯାଇଥିବାରୁ କାହା କାହା ପାଖରେ ପରା ଖାଇ ଖର୍ଚ୍ଚ ଓ ଲେଉଟାଣି ଗାଡି ଭଡ଼ା ନଥାଏ। କି ଯନ୍ତ୍ରଣା? ବୁଭୁକ୍ଷାର ବି ସ୍ପଷ୍ଟ ଚିତ୍ର ଉତ୍ତୋଳିତ ହେଉଥାଏ।
ଆଜି ବି ସେ ମାଟି କାନ୍ଦେ। କାନ୍ଦେ ସେଠି ପଡି ରହିଥିବା ଭଙ୍ଗା କମ୍ପାର୍ଟମେଣ୍ଟ କେଇଟା। ଯେଉଁଠୁ ଏବେ ବି ଶୁଭିଯାଏ ଅତୃପ୍ତ ଅଶରୀରୀ ମାନଙ୍କର ଆର୍ତ୍ତନାଦ – ବିକଳ ସ୍ଵର।ରାତ୍ରିର ନିଶବ୍ଦ ପ୍ରହରରେ କିଏ କଇଁକଇଁ କାନ୍ଦେ ତ, କିଏ ପୁଣି ମାଏ ବାପୁ କହି ରଡି ଛାଡେ। ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକେ ପରା କେତେବାର ଏଇ କଥା ସ୍ୱୀକର କରିଛନ୍ତି, ଯେଉଁଥି ପାଇଁକି ରାତିରେ ସେମାନେ ଏକାଏକା ସେଠିକୁ ଯିବାକୁ କମ୍ପନ୍ତି। ହାଏରେ ଭଗବାନ! ମଣିଷ ପୁଣି କ’ଣ ନଦେଖିଲା?
ଦୁର୍ଘଟଣା ମଣିଷ ତ ଦେଖିଥାଏ, ହେଲେ ଏପରି ଦୁର୍ଘଟଣା କ’ଣ କେହି କେବେ ସ୍ଵପ୍ନରେ ଭାବି ପାରେ?

ଭାଗ 4-କୋଚ ସଂଖ୍ୟା ପାଞ୍ଚ

“ମୁଁ ଭଟ୍ଟାଚାର୍ଯ୍ୟ କହୁଛି, ସେଦିନ ଯିଏକି ମୁର୍ମୁଷୁ ଅବସ୍ଥାରେ ଅଳ୍ପକେ ନିଜକୁ ମୁକୁଳେଇ ପାରିଥିଲା ଏସ୍ 5 ବଗିରୁ । ନିଜର ସାମାନପତ୍ର କୁଆଡ଼େ ସବୁ ଛିନ୍ନଛତ୍ର ହୋଇଯାଇଥିଲା। ଲୋକ ଉପରେ ଲୋକ ସବୁ ଓଜାଡି ହୋଇ ପଡିଥିଲେ।”। ସେଇ ଭିଡ଼ ଭିତରୁ କେତେ ଯେ ମଲା ଶବକୁ ସେ ନିଜ ହାତରେ ଆଡ଼େଇ ନିଜକୁ ମୁକୁଳେଇ ଆଣିବାରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲା। ହେଲେ ଅଣ୍ଟିରେ ନଥିଲା ପଇସାକର ବଳ କି ଶରୀରରେ ତାକତ୍। ସବୁ ହଜି ଯାଇଥିଲା, ଲିଭି ଯାଇଥିଲା ସେଇ ଗହଳି ଭିତରେ। ତେଣୁ ପାଖରେ ଗଦା ହୋଇଥିବା କାହାର ସାମାନପତ୍ର ଭିତରୁ ଅଣ୍ଡାଳି ପାଇଥିଲା କେଇଟା ମାତ୍ର୍ ଅର୍ଥ ରାଶି, ଯହିଁରୁ ଗଣ୍ଡେ ଖାଇ ମୁନ୍ଦେ ପିଇ ଫେରି ଆସିଥିଲା ନିଜ ସହର ହାୱାର୍ଡ଼୍ ଷ୍ଟେସନ୍। ଏଥିରୁ ସହଜରେ ଅନୁମେୟ ସୀମାହୀନ ଅସୀମ ସେ ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାର ଭୟାବହତା ।
ସେଦିନ ସେଇ ଟ୍ରେନ୍ ରେ 13 ଟି ମାତ୍ର ବଗି ଥିଲେ ହେଁ, ବିଶେଷ ଭାବେ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ଥ ହୋଇଥିଲା କୋଚ୍ ସଂଖ୍ୟ ଏସ୍ 5,ଏସ୍ 6,ଏସ୍ 7 ଓ ଏସ୍ 8. କିନ୍ତୁ ସବୁଠାରୁ ବେଶୀ ସଙ୍ଗିନୀ ସ୍ଥିତି ହୋଇଥିଲା କୋଚ୍ ସଂଖ୍ୟା ଏସ୍ 5 ର ଓ ଏସ୍ 6 ର ଅବସ୍ଥା ମଧ୍ୟ ତଥୈବଚ ବା ତଦ୍ରୁପ । ଏହି ଏସ୍ 5ରେ ମୃତକଙ୍କ ସଂଖ୍ଯା ସବୁଠୁଁ ଅଧିକ। କାରଣ ଏଠି ଏପରି ଅବସ୍ଥା ହୋଇଥିଲା ଯେ, ଗ୍ୟାସ୍ କଟରର ସହାୟତାରେ ଆଲୁମିନିଅମ୍ ସିଟ୍ କାଟି ଫଶି ରହିଥିବା କିଛି ଲୋକ ଓ ଚାପି ହୋଇ ଯାଇଥିବା ଶବକୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବାକୁ ଉଦ୍ଧାରକାରୀ ଦଳ ସକ୍ଷମ ହୋଇଥିଲା। ତେଣୁ ଏଠାରୁ ଉଦ୍ଧାର କରାଯାଇଥିବା ଅନେକ ଶବକୁ ପ୍ରାୟତଃ ଚିହ୍ନଟ କରିବା ଅସମ୍ଭବ ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ଶବ ଉପରେ ଶବ ପଡି ସବୁ ବୁଜୁଳା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା।ତେଣୁ କାହାକୁ ବା ନିର୍ଦ୍ଧିଷ୍ଟ ଭାବେ କେମିତି ଚିହ୍ନି ହୋଇଥାନ୍ତା? ପୁଣି ଉଦ୍ଧାରକାରୀ ଦଳ ଏଗୁଡ଼ିକୁ ଏକାଠି ଟାଣି ଓଟାରି ପକାଇ ଠୁଳେଇ ରଖି ଥିବାରୁ କାହାରି ଚିହ୍ନବର୍ଣ୍ଣ ସ୍ପଷ୍ଟ ଭାବେ ଠଉରେଇ ହେଉ ନଥିଲା। ଏଗୁଡିକ ବୁହା ହୋଇ ଏକାବେଳେ ମେଡିକାଲରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ଆହୁରି ସାଙ୍ଘାତିକ ଅବସ୍ଥା ହୋଇଥିଲା। ତେଣୁ ଦୁର୍ଘଟଣାକୁ ଆଠ /ଦଶ ବର୍ଷ ବିତି ଯାଇଥିଲେ ବି ଏହି ବଗିରେ ଯାତ୍ରା କରୁଥିବା ପ୍ରାୟତଃ କୋଡ଼ିଏଟି ପରିବାରକୁ ଏ ଯାଏଁ ମିଳି ପାରିନାହିଁ ମୃତକଙ୍କ ପ୍ରମାଣପତ୍ର। ଗଳିତ ଶବର ଅଙ୍ଗାବଶେଷ ହୁଏତ କେଉଁଠି ହଜି ଯାଇଥିଲା ବା ଜଣେ ଅନ୍ୟର ଶବକୁ ଠିକ୍ ସେ ଚିହ୍ନି ନପାରି ନେଇ ଯାଇ ଶବଦାହ କରିଦେଇଥିବାରୁ ହୁଏତ ଏପରି ସ୍ଥିତି ଉତ୍ପନ ହୋଇଥାଇ ପାରେ। ।
ଯେଉଁଥି ପାଇଁକି ତ ପ୍ରସନ୍ନଜିତ ଥାଟ୍ଟଙ୍କ ମୃତ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ମିଳି ପାରୁନି। ପତ୍ନୀ ଯୁଥିକା କେତେ ସରକାରୀ ଦ୍ଵାରର କବାଟ ଠକ୍ଠକ୍ କଲେଣି। ଝିଅ ପୌଲମୀ kinship ପ୍ରମାଣ ପାଇଁ ମଧ୍ୟ ଦୁଇ ଦୁଇ ଥର ଡି. ଏନ୍. ଟେଷ୍ଟର ସମ୍ମୁଖୀନ ହେଲେଣି। ତଥାପି ସବୁ ନିଷ୍ଫଳ ହୋଇ ଯାଉଛି। ଏ ସମସ୍ୟା କ’ଣ ପିଛା ଛାଡିବନି?
ପୁଅ ରାହୁଲ ଓ ପତ୍ନୀ ନିଲମଙ୍କ ମୃତ୍ୟୁ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ବି ତ ମିଳି ପାରୁନାହିଁ ସୁରେନ୍ଦ୍ର କୁମାର ସିଂହକୁ। ଏ ଦିଗରେ ଆଇନ୍ ସହାୟତା ମଧ୍ୟ ସହାୟକ ହୋଇ ପାରୁନାହିଁ। ଦୁର୍ଦ୍ଦଶାର ଅନ୍ତ ଘଟୁ ନାହିଁ। ସିଏ ବି ଦେଲେଣି ଦୁଇ ଦୁଇ ଥର ରକ୍ତ ଡି. ଏନ୍ ଟେଷ୍ଟ୍ ପାଇଁ। ଏ କି ବ୍ୟବସ୍ଥା ସରକାରୀ କଳର ନିଷ୍କ୍ରିୟତା ନା ହାଲାତରୁ ସ୍ରୁଷ୍ଟ ଜଟିଳ ପରିସ୍ଥିତି। ତାହେଲେ ଆଉ କେଉଁଠି ବା ମିଳି ପାରନ୍ତା ମଣିଷକୁ ନ୍ୟାୟ? ଅବର୍ଣ୍ଣନୀୟ ଓ ବଣ୍ଣନାତୀତ ଏହି ଏସ୍ 5 ର କାହାଣୀ। ଶରୀର ଗୁଡାକ କ୍ରସର୍ ରେ ପେଶିହେଲା ପରିକା ପେଶି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା, ଚାପି ହୋଇ ଯାଇଥିଲା, ସତେକି ସବୁ ମିଶି ପିଣ୍ଡୁଳା ହୋଇ ଯାଇଥିଲା। ଲେଖିଲା ବେଳେ ତ ଲେଖି ହେଉ ନାହିଁ, ପଢି ବସିଲେ ଧୈର୍ଯ୍ଯ ରହୁ ନାହିଁ, ଆଖିରୁ ବୋହୁଛି ଧାର ଧାର ହୋଇ ଲୁହ, ଭାବିଲା ବେଳକୁ ମୁଣ୍ଡ ଘୂରାଇ ଦେଉଛି ମସ୍ତିଷ୍କ ହେଉଛି ଫାଙ୍କା (vaccum)। ମଣିଷ ତ ଅନ୍ୟର ଦୁଃଖ ଦେଖି ଏତେ ବେଶୀ ଉଦାସୀନ ହୋଇ ରହି ପାରେନା, ମୁଁ ତେଣୁ କାନ୍ଦୁଛି, ବସି ଲେଖୁଛି। ବେଶୀ ଭାବବିହ୍ଵଳ ହୋଇ ପଡିଲା ବେଳକୁ ଯାହା ଦଣ୍ଡେ ଅଟକୁଛି।

ଭାଗ 5 କୋଚ୍ ସଂଖ୍ୟା ଏସ୍ 7

ଅଧିକ କ୍ଷତିଗ୍ରସ୍ତ ଚାରିଟି ବଗି ଭିତରୁ ଏସ୍ 7 ଓ ଏସ୍ 8 ରୁ ଲୋକଙ୍କୁ ଉଦ୍ଧାର କରିବା ଟିକିଏ ସହଜ ହୋଇଥିଲା, ତେବେ ବି ମୃତାହତଙ୍କ ସଂଖ୍ୟା କିଛି କମ୍ ନଥିଲା। ଏବେ ବି ସେ ବଗି ସେଇଠି ଶ୍ରୀହୀନ ହୋଇ ପଡିରହି ଦେଉଛି ତା’ର ପ୍ରମାଣ, ହୋଇଛି ତା’ର ମୂକ ସାକ୍ଷୀ। ଧ୍ଵଂସାବଶେଷ ସବୁ ଧ୍ଵଂସ ପାଇ ଯାଇଥିଲେ ହେଁ, ତଥାପି କେଉଁଠି ଢାଙ୍କୁଣୀ ଖୋଲା ଟିଫିନ୍ ବକ୍ସଟିଏ ବା ଠାଏ ପ୍ଲାଷ୍ଟିକ୍ ପାଣି ବୋତଲ କେଇଟା ପଡି ରହି ଦର୍ଶାଉଛି ସେବର ଯାତ୍ରୀ ମାନଙ୍କର ଉପସ୍ଥିତି। କିଛି ନକହି ବୟାନ କରୁଛି ତ ଖୁବ୍ ବେଶୀ। କେତେବେଳେ ପୁଣି ସେଇ ପଡି ରହିଥିବା ସମାଗ୍ରୀ କେଇଟି ଅତୃପ୍ତ ପ୍ରେତାତ୍ମାଙ୍କ ହାତରେ କ୍ରୀଡ଼ନକ ସାଜେ ବା ସେମାନଙ୍କ ଉପସ୍ଥିତିକୁ ଜାହିର୍ କରିବା ପାଇଁ ମାଧ୍ୟମ ପାଲଟି ଯାଏ। ।ସ୍ଥାନୀୟ ଲୋକେ ଶୁଣୁଛନ୍ତି କେତେବେଳେ କିଏ ସେଇ ଟିଫିନ୍ ବକ୍ସଟାକୁ ଠଣଠଣ ଶବ୍ଦ କରୁଛି ତ ପୁଣି କେତେବେଳେ ଗଡେଇ ଫୁଟ୍ ବଲ୍ ପରିକା ଖେଳୁଛି। ଠାଏଁ ଠାଏଁ ରାତିରେ ଘାଏଁ ଘାଏଁ, ସାଏଁ ସାଏଁ ଶୂନ୍ ଶୂନ୍ ରାତିର ରାହା ପରି ଭୟାନକ ଶବ୍ଦ ହୁଏ। କେତେବେଳେ ମଣିଷ ସ୍ଵରରେ କ୍ରନ୍ଦନରୋଳ ଓ ବିକଟାଳ ଚିତ୍କାର ମଧ୍ୟ ଶୁଭିଯାଏ। ପୁଣି କାହାର ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଛାୟାଚିତ୍ର ନିମିଷକେ ଉତ୍ତୋଳିତ ହୋଇଯାଇ ମଣିଷର ଭିତ୍ତି ପ୍ରସ୍ତରକୁ ଚହଲାଇ ଦିଏ, ମନର ନିଭୃତ କୋଣରେ ଭୟ ସଞ୍ଚାରିତ ହୋଇଯାଏ।
ଏବେ ବି ସେ ଲୋମ ହର୍ଷଣକାରୀ ଘଟଣା ମନରୁ ଲିଭି ପାରିନାହିଁ। ସେ କଥା ପଡ଼ିଲେ ଦେହ ସ୍ୱତଃ ଶୀତେଇ ଉଠେ। ଆହାଃ କି କରୁଣ ପରିସ୍ଥିତି ତୋଳିଥିଲା ସେଦିନ ନିଝୁମ ରାତି ।
ଏଯାଏଁ ବିଚାର ଛିଡିନି ଏହା (sabotage ନା bomb blast) ବମ୍ ବିସ୍ଫୋରଣ ନା ଲାଇନ୍ କି ଉଦ୍ଦେଶ୍ୟ ମୂଳକ ଭାବେ କ୍ଷତି ପହଁଞ୍ଚା ଯାଇଥିଲା ନା କିଛି ଅଂଶ କଟା ଯାଇଥିଲା। ଯାହା ବି ହେଉ ଘଟଣା ତ ଘଟିଗଲା। ତେଣିକି କାହାର ହାତ ଥାଉ ବା ନଥାଉ। କିନ୍ତୁ ଅକାଳରେ ଝଡ଼ିଗଲା କେତେ ଯେ ପ୍ରାଣ। କାହାର ବା କି ଦୋଷ ଥିଲା? କିନ୍ତୁ ମଣିଷ ପିଲାକୁ ତ ମଣିଷ କଇଁଞ୍ଚିରେ କତରେଇ କାଟି ପକାଇଲା ପରି କାଟି ଦେଲା ନା? ସତ କହିବାକୁ ଗଲେ ଅନୁକମ୍ପାରେ ହୃଦ ବିଗଳିତ ହେଲାରୁ ଆମ ମୁଖେ ଆଉ ଭାଷା ନାହିଁ, ଆମେ ନିରୁତ୍ତର ।

Related posts

Collect Published book

satya

ଚନ୍ଦକାରେ ଗୋଟେ ରାତି

satya

ମୁଁ ରାନୁ କହୁଛି

satya

33 comments

Hassie 9th December 2019 at 6:29 am Reply
Helen 17th December 2019 at 7:12 am

There is definately a great deal to learn about
this issue. I love all of the points
you have made. https://www.myozen.ca

Reply
Nelle 17th December 2019 at 5:59 pm

I couldn?t refrain from commenting. Exceptionally well written! http://www.osteopathie-canada.ca

Reply
Tanja 4th January 2020 at 3:25 am

I am hoping to present one thing back and help others such as you aided me. https://www.ernest.ca

Reply
Finley 16th January 2020 at 3:36 pm

Thanks for publishing this awesome article. I’m a long time reader but I’ve never been compelled to leave a comment.
I subscribed to your blog and shared this on my Twitter.
Thanks again for a great article! https://www.reiva.ca

Reply
Cecila 8th February 2020 at 2:43 am

Es sind maximal 43 von 45 Trophäen erspielbar. http://www.valentinorockstud.us.com/author/admin/page/18/

Reply
Nancy Fortier 8th February 2020 at 6:44 am

Thank you for writing this awesome article. I’m a long time reader but I’ve never been compelled to leave a comment.
I subscribed to your blog and shared this on my Twitter.
Thanks again for a great post! https://bmserviceexclusif.com

Reply
Nancy Fortier 8th February 2020 at 6:44 am

Thank you for writing this awesome article. I’m a long time reader
but I’ve never been compelled to leave a comment. I subscribed to your blog and shared this on my Twitter.
Thanks again for a great post! https://bmserviceexclusif.com

Reply
http://Meolit.hu/ 12th February 2020 at 7:00 am

Das betrifft beide Versionen des Spiels (EU, INT). http://Meolit.hu/index.php?option=com_akobook&Itemid=99999999

Reply
Sonia 13th February 2020 at 11:53 pm

Mit Mehrkosten verbunden. Für die WSA Pressearbeit. http://hookedonphonics.us/__media__/js/netsoltrademark.php?d=pokale-gigant.de

Reply
Kacey 1st March 2020 at 4:07 am Reply
http://Www.wg-travel.com/index.php?option=com_k2&view=itemlist&task=user&id=1066746 1st April 2020 at 6:38 pm

I will right away snatch your rss feed as I can’t to find
your email subscription link or newsletter service.
Do you have any? Kindly allow me recognize so that I may just subscribe.
Thanks.

Reply
Clarissa 2nd April 2020 at 12:17 am

I really like it when people get together and share thoughts.
Great site, keep it up! https://www.attraitsbeaute.com

Reply
Thomas 18th May 2020 at 6:15 am

fantastic issues altogether, you just won a new reader.

What would you suggest about your submit that you
simply made some days ago? Any sure?

Reply
Noah 18th May 2020 at 9:05 am

Hello, this weekend is fastidious in favor of me, as
this time i am reading this wonderful educational
piece of writing here at my home.

Reply
Madalynn 20th May 2020 at 6:43 pm

Today, I went to the beach front with my kids.
I found a sea shell and gave it to my 4 year old daughter and said “You can hear the ocean if you put this to your ear.” She put the shell to her
ear and screamed. There was a hermit crab inside
and it pinched her ear. She never wants to go back! LoL I know this is totally off topic
but I had to tell someone!

Reply
http://sushichat.com 31st May 2020 at 9:16 am

Howdy! This post could not be written much better! Reading through this post reminds me
of my previous roommate! He always kept preaching about this.

I’ll send this information to him. Fairly certain he’s going
to have a great read. I appreciate you for sharing!

http://sushichat.com

Reply
www.aracne.biz 1st June 2020 at 12:11 pm

Hello, i believe that i noticed you visited my site so i came to return the desire?.I’m attempting to find things
to improve my site!I suppose its good enough to use a few of your ideas!!

http://www.aracne.biz

Reply
http://www.fndtech.com 1st June 2020 at 9:01 pm

Hi there, its nice post about media print, we all understand media is a enormous source of facts.
http://www.fndtech.com

Reply
judi bola terpercaya indonesia 6th June 2020 at 6:21 am

This is very interesting, You’re a very skilled blogger.

I have joined your feed and look forward to seeking
more of your great post. Also, I’ve shared your website in my social networks!
judi bola terpercaya indonesia

Reply
www.yingbaguoji.com 7th June 2020 at 9:36 pm

Hello would you mind letting me know which hosting company you’re utilizing?
I’ve loaded your blog in 3 completely different browsers and I must say this blog loads a lot faster
then most. Can you suggest a good internet hosting provider at a honest price?
Thanks, I appreciate it! http://www.yingbaguoji.com

Reply
Emilie 8th June 2020 at 5:12 am

After I originally commented I appear to have clicked on the
-Notify me when new comments are added- checkbox and from
now on whenever a comment is added I recieve four emails with the same comment.
Perhaps there is an easy method you can remove me from that service?

Appreciate it!

Reply
togel hongkong 11th June 2020 at 6:01 am

I think this is among the such a lot significant information for me.
And i’m happy studying your article. However should commentary on some general issues,
The web site style is ideal, the articles is truly nice : D.
Just right task, cheers

Reply
mobile legends hack apk 15th June 2020 at 1:49 am

Wow, superb blog layout! How long have you been blogging for?
you make blogging look easy. The overall look of your site is fantastic, let alone the content!

Reply
laser.inf.ethz.ch 16th June 2020 at 11:08 pm

Hi there Dear, are you truly visiting this web site daily, if
so afterward you will absolutely take good knowledge.

laser.inf.ethz.ch

Reply
formulamasa.com 20th June 2020 at 5:58 am

Thanks for ones marvelous posting! I seriously enjoyed reading it, you will be a great author.

I will make certain to bookmark your blog
and will often come back sometime soon. I want to encourage you to ultimately continue your great posts, have
a nice evening! formulamasa.com

Reply
Ariel 22nd June 2020 at 7:03 am

It’s very straightforward to find out any matter on net as
compared to books, as I found this piece of writing at this website.

Reply
3drus.ru 25th June 2020 at 10:50 pm

Heya i am for the first time here. I found this board and I find It truly useful &
it helped me out a lot. I hope to give something back and help others like you aided me.
3drus.ru

Reply
https://aulasabiertas.congresos.unc.edu.ar/perfil/eggnogarch08 5th July 2020 at 1:19 pm

Hi, I want to subscribe for this weblog to get newest updates, thus where can i do it please assist.
https://aulasabiertas.congresos.unc.edu.ar/perfil/eggnogarch08

Reply
forums.ppsspp.org 12th July 2020 at 10:58 pm

Thanks for ones marvelous posting! I truly enjoyed reading it, you will be a great author.
I will remember to bookmark your blog and will eventually come back someday.

I want to encourage you to definitely continue your great writing,
have a nice evening! forums.ppsspp.org

Reply
tinyurl.com 27th July 2020 at 4:29 am

What’s up, after reading this amazing paragraph i
am as well delighted to share my familiarity here with mates.

Reply

Leave a Comment

Login

X

Register