Satya Prakash
କବିତା

କରନି ମୋତେ ତୁ ନି ସ୍ଵ

satya
ଭାଇ ଭାଇ ବୋଲି କେତେ ମୁଁ ଖୋଜିଲି ଭାଇକୁ ପାଇଲି ନାହିଁ ପରିବାର ବୋଲି କେତେ ଘୂରିସାରି ଦେଖା ଦେଲେ ନାହିଁ କେହି। । ସାଙ୍ଗ ସାଥୀ କଥା ପଚାରି କି ଲାଭ ଦୁନିଆଟା
ପ୍ରବନ୍ଧ

ସମ୍ପର୍କର ଇସ୍ତାହାର

satya
ସମ୍ପର୍କ, ସମ୍ପର୍କ ଚାରିଆଡ଼େ ଖାଲି ସମ୍ପର୍କର ଆତ୍ମ ଫଟା ଚିତ୍କାର । କ’ଣ ସେହି ସମ୍ପର୍କର ମାନେ? ସମ୍ପର୍କର ଖିଅ ଧରି ଗୁନ୍ଥି ବସିଲେ, ସମଗ୍ର ବିଶ୍ଵଟା ଗୋଟିଏ ସୂତାରେ ଗୁନ୍ଥି ହୋଇଯାଏ। ସେ
ପ୍ରବନ୍ଧ

ଅଶ୍ଳୀଳତା

satya
ଅଶ୍ଳୀଳତା। ଚାରିଆଡ଼େ ଖାଲି ଅଶ୍ଳୀଳ ମାନଚିତ୍ର, ଅଶ୍ଳୀଳ ଭାବଭଙ୍ଗୀର ବ୍ୟାପକ ପ୍ରଚାର ଓ ପ୍ରସାର। ଅଶ୍ଳୀଳତା ଯେପରି ଭୀଷଣ ଭାବେ ବ୍ୟାପୁଛି କିଏ କହିବ-  ପୃଥିବୀଟା ଦିନେ ତା ଭାରା ସହ୍ୟ ନକରି ପାରି
ପ୍ରବନ୍ଧ

ଆତ୍ମ ପ୍ରତ୍ୟୟ ନା ଆତ୍ମଶ୍ଲାଘା

satya
ଅପ୍ରାପ୍ତି ଜନକ ହତାଶାରେ ସଢ଼ୁଥିବା, ଯୁବବନ୍ଧୁମନାନଙ୍କ ପାଇଁ ଖାସ୍ କରି ମୋର ମାତ୍ର କେଇ ପଦ କଥା। ଦେଶର ଅଗ୍ରଗତି ହେଉ ବା ଅର୍ଥନୈତିକ ବିକାଶ ଅବା ପୁଣି ସାମାଜିକ ପରିବର୍ତ୍ତନ – ସବୁ
କବିତା

ସମାନତା ଆମ ଅଧିକାର

satya
ଭାରତୀୟ ସମ୍ବିଧାନ ପ୍ରଣେତା ପ୍ରବୀଣ କରିଥିଲେ ବିଧି ବ୍ୟବସ୍ଥା ଧାରା ଅଠରରେ ଲୋପ ହେବ ସାଙ୍ଗିଆ ରହିବ କେବଳ ଯେ ନାଆଁ।। ହଟିବ ରାଜା ରାଜୁଡାଙ୍କ ପଦପଦବୀ ରହିଲେ ପାରେ ବା ରହି କିଛି
Uncategorised

ଆୟେନ୍ଦା

satya
ଅନ୍ୟ ପାଇଁ ମଙ୍ଗଳ ବିଧାନ ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରୁ ମିଳଇ ପୁରସ୍କାର ଦୁଃଖ ସେହି ଦୁଃଖକୁ ଅଙ୍ଗୀକାର କର ବା ନ କର ଝରେ କି ଝରଣା ସୁଖର? 1 ଦୁଃଖର ସେଇ ଅତି ଭୀଷଣତାକୁ ତୁମେ
Uncategorised

ନାହିଁ ନାହିଁରେ ନାହିଁ କାର

satya
କଣ୍ଟା ନାହିଁ କଷ୍ଟ ନାହିଁ  କଷ୍ଟ ନାହିଁ ରିଷ୍ଟ ନାହିଁ ରିଷ୍ଟ ନାହିଁ ଈଷ୍ଟ ନାହିଁ ଈଷ୍ଟ ନାହିଁ କ୍ଲିଷ୍ଟ ନାହିଁ।। ଭାଇ ନାହିଁ ବଳ ନାହିଁ ବଳ ନାହିଁ କଳ ନାହିଁ କଳ
Uncategorised

ବର୍ଷା ଆହ୍ଵାନ

satya
ବର୍ଷା ଗୋ ତୁମେ କି ସତେ ଅଭିମାନୀ ସାଜିଲଣି ପୁଣି ଆଜି ଆଗରୁ କାହିଁ ତ ନଥିଲ ଏମିତି ବର୍ଷୁ ଥିଲ ଦେଲେ ଡାକି।। ଠିକଣା ସମୟେ ହେଉଥିଲା କ୍ଷେତି ପଡ଼ୁ ନଥିଲା ଭାଳେଣି
କବିତା

ବାଘ bagha

satya
ଯେ ଡାଳ ଧରିଲି ସେ ଡାଳ ଭାଙ୍ଗିଲା କେଉଁ ଡାଳ ମିଳିଲାନି ଏ ଡାଳ ବୋଲିଣ ସେ ଡାଳ ଧଇଲି କେଉଁ ଡାଳ ସହିଲାନି।।1 ବାଘ ପରି ଦୁଃଖ କେଡ଼େ ବଡ଼ ବାଘ ପଛେ

Login

X

Register