ଅଦିତି ଗର୍ଭସ୍ଥ କଶ୍ୟପ ଔରସୁ
ହେଲ ପରା ତୁମେ ଜାତ
କଳା ଭାସ୍କର୍ଯ୍ଯ ଶିଳ୍ପରେ ନିପୁଣ
ତୁମେ ଅଟ କାରିଗର।। 1
କେତେ ଯେ ସହର କେତେ ଯେ ପ୍ରାସାଦ
ଦେବତାଙ୍କ ପାଇଁ ଗଢ
ସତ୍ୟ ଯୁଗେ ଗଢ ଦେବତାର ଲାଗି
ନିବାସ ସ୍ଥଳଟି ସ୍ଵର୍ଗ।। 2
ତ୍ରେତା ଯୁଗେ ଗଢ଼ ରାବଣର ଲାଗି
ଭବ୍ଯ ଲଙ୍କା ସ୍ଵର୍ଣ୍ଣପୁରୀ
ଦ୍ଵାପର ଯୁଗରେ ଗଢିଲ ପୁଣି ଯେ
ଦ୍ୱାରିକା ରମ୍ୟ ନଗରୀ।। 3
ଶେଷେ ଜଗନ୍ନାଥ ସୁଦର୍ଶନ ଚକ୍ର
ବଳଭଦ୍ର ଓ ସୁଭଦ୍ରା
ପ୍ରତିକୃତି ଆଙ୍କି ସୁନ୍ଦର ସୁଠାମ
ଠାଣିର ଗଢିଲ କିବା।। 4
ଯେତେବେଳେ ସେତେ ଉନ୍ନତ ନଥିଲା
ଏ ଦେଶ ମାତୃକା ମାଟି
ସେତେବେଳେ ତୁମେ କେମିତି ରଚିଲ
ଏଡିକି ଭବ୍ଯ ନଗରୀ।। 5
ତୁମଠୁଁ ଶିକ୍ଷଣ ସ୍ଥାପତ୍ୟ ଭାସ୍କର୍ଯ୍ଯ
ଚାରୁ ଶିଳ୍ପ କଳା ଗୁଣ
ଆମେ ପରା ଆଜି ସଭ୍ୟ ଶିକ୍ଷିତ
ନବ୍ଯ ଯୁବ ଇଞ୍ଜିନିୟର।। 6
ଆହେ ବିଶ୍ୱକର୍ମା ହଂସେ ଅଧିରୂଢ
ସବୁ କ୍ଷେତ୍ରେ ପାରଙ୍ଗମ
ତୁମ ହସ୍ତେ ଥିଲେ ସ୍କେଲ୍ ପଟା ଅସ୍ତ୍ର
ସବୁ ଶିଳ୍ପୀ ପରାଜିତ।। 0