Satya Prakash
କବିତା

ଅବୁଝା ଶିଶୁ

ଅବୁଝା ଶିଶୁ
—–by ସତ୍ୟ ପ୍ରକାଶ ସେଠୀ
ଆସିଛୁରେ ଏକା ଯିବୁ ତୁ ଏକା
କାହାକୁ ତୋର ଅପେକ୍ଷା
ଜୀବନଟା ସାରା ଯାହାବି ପାଇଛୁ
ସବୁ ସିନା ପ୍ରତାରଣା।। 1
ଖୋଜିଛୁ କେତେ ତ ଖୋଜି ଖୋଜି କାହିଁ
ପଡି ଅଛୁ ପୁଣି ଶୋଇ
ଅଗମ୍ୟ ବନସ୍ତୁ ଜନାକୀର୍ଣ୍ଣ ଯାଏଁ
ଅପଣାର ଗୋଟେ ପାଇଁ।। 2
ଜୀବନଟା ସାରା ସପନ ଦେଖିଲୁ
ଗୋଟାଏ ହେଲା କି ସତ
ନିଜ ନିଜ ସ୍ୱାର୍ଥେ ସଭିଏଁ ମାତନ୍ତି

କିଏ କାହା ପାଇଁ ବ୍ୟସ୍ତ।। 3
ଦୁନିଆ ବୁକୁରେ ନାହିଁ କେହି ପଦେ
ଆହାଃ କହିବାକୁ ଅନା
ନାହିଁ କେହି ସାଥୀ ଅବା ପରିଜନ
ସବୁ ଖାଲି ପ୍ରବଞ୍ଚନା।। 4
ସବୁ ଦେଇ କେହି ଆଶ୍ରା ହେବେନି ତ
ବରଂଚ ଚାଳିବେ ଛୁରୀ
ଜୀବନ ସାହାରା ମରୁଭୂମିଟାରେ
ପାଲଟିବ ଚୋରା ବାଲି।। 5
ଏଠି ନେଇ ଯିବା ମାରି ନେବା ଛକେ
ଅପେକ୍ଷାମାଣ ସଭିଏଁ
ସବୁଜ ବତୀ ତ ଜଳିବା ପାଇଁକି
ଆତ୍ମା ଅବା ହେବ କିଏ।। 6
ନିଜ ସାହାରାରେ ପାଦ ଥାପି ଦେଇ
ଧୀରେ ଧୀରେ ବାବୁ ଚାଲ
ମନ ଦୃଢ଼ କରି ଛାଡ଼ି ଆଶା ବାଡ଼ି
ଅଣ୍ଟା ସଳଖି ତୁ ଚାଲ।। 7
ଆଉ ପାରିବିନି ତୋତେ ମୁଁ ବୁଝାଇ
ଥକି ପଡ଼ିଲାଣି କେତେ
ଏତିକି ଅଛି ମୋ ଅବୁଝା ଶିଶୁରେ
କହିବା ପାଇଁକି ତୋତେ।। 0

Related posts

ଉପଦ୍ରବୀ fani

satya

କମ୍ ତି by satya prakash sethy

satya

ମୋ ଦୋଷେ ମୁଁ ଯେ କାରଣ

satya

Leave a Comment

Login

X

Register