ହେ ରାଧା ରମଣ ରସ ରାଜ କୃଷ୍ନ
ତୁମେ କି ସେହୁ ବିରାଟ
କଟକ ଟଗର ମଥୁରା ନରେଶ
ରହସ୍ୟ ସିନ୍ଧୁ ସମ୍ରାଟ।। 1
ସୃଷ୍ଟି ମୂଳାଧାର ନିୟତି ନିୟନ୍ତା
ସକଳ ହେତୁ କାରଣ
ଭକ୍ତର ଆତୁର ଶୁଣି ଦୁଃଖ ଶୋକ
କର ପରା ନିବାରଣ।। 2
ସୃଷ୍ଟି ରଚୟିତା ବ୍ରହ୍ମାଣ୍ଡ କରତା
ହେ ନଟଖଟି ନାରଦ
କର କିମ୍ପା ହଟ ମୋତେ ପରା ଜ୍ଞାତ
ତୁମେ ଭକ୍ତ ବଂଶବଦ।। 3
ତୁମକୁ ଭେଟିବା ମୋ ଜୀବନ ଆଶ
ରଖନ୍ତ କି ମୋ ଗୁହାରୀ
ପାରୁନି ଯେ ଭେଦୀ ରହସ୍ୟର ଘେରା
ତୁମ ସୁଉଚ୍ଚ ପାଚେରୀ।। 4
ତୁମ ସଙ୍ଗେ ମୋର ଏକାନ୍ତରେ ଦିନେ
ହୁଅନ୍ତା କି ଭାବ ବାଣ୍ଟି
ସକଳ ଯାତନା ଦିଅନ୍ତି ପାଶୋରି
ମନସ୍କାମ ଯା’ନ୍ତା ମେଣ୍ଟି।। 5
ହେ ବରଦାୟକ ମୁଁ ଯେ ସଦାଚାରୀ
ତୁମେ କରୁଣା ସାଗର
କରନି କାଁ ଉଣା ଭାବର ଅଭାବ
ମୁଁ ଯେ ପଥିକ ମୁକ୍ତିର।। 0