Satya Prakash
କବିତା

ଆଲୋକ ଦିଅ ହେ ଜାଳି

satya
ତୁମେ ଜ୍ଞାନୋଦୀପ୍ତ ଆଲୋକ ବର୍ତ୍ତିକା  ଆଲୋକ ଦିଅ ହେ ଜାଳି ମୁଁ ତମସାଛନ୍ନେ ପାରୁନି ନିଜକୁ ଜ୍ଞାନରେ ଉଜଳ କରି।। 1 ତମସ କାଳିମା ଲଘିମା ଲଭିବା କେସନେ କୁହ ସେ ଫେଡ଼ି ମୋତେ
କବିତା

ଯୋଗାଯୋଗ ଓ ସଂଯୋଗ

satya
ଆମେ ପ୍ରତ୍ୟେହ ଯୋଗାଯୋଗ କରେ ପରସ୍ପର ମଧ୍ୟେ କେତେ ହେଲେ ସଂଯୋଗଟି ଥାଏ କାହା ସଙ୍ଗେ କହି ପରିବାକି କିଏ? 1 ସଂଯୋଗଟି ନୂହେଁ ଯୋଗାଯୋଗ ପରା ଭିନ୍ନ୍ ସେ ଏକ ମର୍ମାର୍ଥ ଯୋଗାଯୋଗ
କବିତା

ମଜାଟି ଚାଖିବୁ ଚୋଖା

satya
ତୁମର ବିଶ୍ବାସ ହେଉକି ନ ହେଉ ମୁଁ କିନ୍ତୁ ତାଙ୍କୁ ଭେଟିଛି ଯାଉଥିଲି ଦିନେ ବାଟେ ବାଟେ ଚାଲି ଆସୁଥିଲେ ସିଏ ଧାଇଁ ।।1 ଠିକଣା ଯାଗାରେ ଭେଟା ଭେଟି ହେଲା ପଚାରି ବୁଝିଲି
କବିତା

ଐକାନ୍ତିକ ଇଚ୍ଛା

satya
ମୋର ଗୋଟେ କାହିଁ ଐକାନ୍ତିକ ଇଚ୍ଛା ତୁମକୁ ପାରୁନି କହି କି ଲାଭେ ଜୀବନେ ନ ପାଇଲି ଯେବେ ଦରଶନ ଗୋଟେ ସେହି।। 1 ତୁମ ଇସାରାରେ ସୃଷ୍ଟି ସଂରଚନା ମୁଁ ତହିଁ ଯେ
କବିତା

ଆପଣାର କିଏ?

satya
ମୋଠୁଁ ମୋର ଏଡ଼େ ଆପଣାର କିଏ ଖୋଜିଛି ଅନେକବାର ପ୍ରଶ୍ନର ଉତ୍ତର କାହିଁ ତ ପାଇନି ତହିଁ ସଠିକ୍ ଉତ୍ତର।।1 ବେଳେ ବେଳେ ଏତେ ପାଉଥିବା ଭଲ ମୋର ନୂହେଁ ମୋ ଶରୀର ତଥାପି
କବିତା

ମୁଁ ଯଦି ଏବେଠୁଁ ଯା’ନ୍ତି ମରି

satya
ମୁଁ ଯଦି ଏବେଠୁଁ ସତେ ଯା’ନ୍ତି ମରି କାହାର କଣ’ଟେ ଯା’ନ୍ତା ବିଶେଷ ବା କିଛି ସେମିତି ଗୋଟାଏ କ’ଣ ଫରକ ପଡ଼ନ୍ତା? 1 ବଞ୍ଚିଥିଲା ବେଳେ ଖୁବ୍ ବାଣ୍ଟୁଥିଲି ଅନୁଗତ ଥିଲେ ଥୋକେ
କବିତା

ମୁକ୍ତି ଗଙ୍ଗା

satya
ମୋ ଏ ଜୀବନରେ ସମସ୍ତ ଔଦ୍ଧତ୍ୟ  ଗର୍ବ  ଭାଙ୍ଗି ଗଲା ପରେ ମୁଁ ଯେ ନିରୁପାୟ ଉପାୟଟି ଶୂନ୍ୟ ଶରଣାପନ୍ନ ମୁଁ ତୋରେ।। 1 ମାଇଲେ ମାରିବୁ ରଖିଲେ ରଖିବୁ ତୁଇ ମୋର ଶେଷ
କବିତା

ଗୁରୁ ଦିବସ

satya
ହେ ଡଃ ସର୍ବପଲ୍ଲୀ ରାଧାକ୍ରିଷ୍ଣନନ ତୁମ ଜନ୍ମ  ଦିବସଟି ତୁମେ ଉତ୍ସର୍ଗୀକୃତ ରଖିଗଲ ଯେଣୁ ଯଶ କିର୍ତ୍ତୀ ଗୌରବଟି।।1 ଶିକ୍ଷା କ୍ଷେତ୍ରେ ଆଣି ନାନା ପରିବର୍ତ୍ତନ ଶିକ୍ଷା ମାନ ବଢାଇଲ ତୁମେ ରାଜନେତା ଛାତ୍ରବତ୍ସଳ
କବିତା

ମୁଁ – ଏକ ଅନ୍ୱେଷଣ

satya
ମୁଁ – ମୁଁ କିଏ? ମୁଁ – ଅତୀତ? ବର୍ତ୍ତମାନ?? ଭବିଷ୍ୟତ??? ମୁଁ -ଏକ ଅନ୍ୱେଷଣ ସମସ୍ତ ଖୋଜ୍ ର ଅନ୍ତରାଳେ ମୁଁ କି ଚିର ଭାସ୍ବର ଯାହାକୁ ଖୋଜିଛି ମଣିଷ ମୁଁ କି

Login

X

Register