pimphudira patuar
[/penci_iframe]
A Morsel Of Rice
Love my nation Love thy people Love thy literature The ‘Odiya’ my mother- tongue The proudest medium of expression And communication, as an sanskrit born
ମନ ପାରା mana para
ଜଗତର ନାଥ ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ ତୋତେ ନେଇ କାବ୍ୟ ଲୀଳା କେତେ ରୂପେ କବି ନାନା ଭାବେ ଗୁନ୍ଥେ ଭଜନ ଜଣାଣ ମାଳା । ତୋ କଥାଟା କିନ୍ତୁ ପଡିଲେ ମୋ ମନେ ଅଭିମାନେ
ପୀଡ଼ା ହୟାନ୍ତକ
ଫର୍ମାଲିନ୍ ଖାଇ ମଲେଣି ଥୋକେ ତ ମରିବେ ଆହୁରି କେତେ ନିଦୁଆ ରାଇଜେ ନିଦ ତ ଭାଜେନି ସରକାର ଭାରୀ ଚେତେ।। ଫର୍ମାଲିନ୍ ବିକା ଆନ୍ଧ୍ର କାରବାର ଛଳ ପଣ ଆସାମେ ନା ହେଲେ
ଅଦୃଶ୍ୟ ତୁ ଅପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷ
କାଳିଆ ତୁ ଅଛୁ ନା ପୁଣି ନାହୁଁ ଅନାସ୍ଥାଟା ମୋ ଭିତରେ କେବଳ ଯେ ମୋଠିଁ ନରହି ସୀମିତ ଅନେକ ମଧ୍ୟରେ ଉଙ୍କେ। ତୁ ତୋ ଉପସ୍ଥିତି ନା କେବେ କରିଛୁ ଜାହିର୍ ନା
ଅକଲ ମୁଣ୍ଡା
ସମସ୍ତେ ଧାଆଁନ୍ତି ଆତ୍ମ ପରିଚିତି ଅର୍ଥ ଯୌବନ ଲାଳସେ ପଦ ପଦବୀରେ ସୁଉଚ୍ଚ ସୋପାନ ନଥାଉ ମାନବତା ସେ ।। ହେଲେ ସବୁଠାରୁ ଖୁସିର ମଣିଷ ଭୂ’ରେ ସେହୁ ଏକ ଜନ ଯିଏ ବୁଝେ