Category : କବିତା
କବିତା ଦଅଣା
ଦିବାକରର ଅତି ପ୍ରଚଣ୍ଡ ଔଜ୍ଜଲ୍ୟରେ ଲଣ୍ଠନର ମିଞି ମିଞ ଆଲୁଅ ଯେସନେ କ୍ଷୀଣ ନିଷ୍ପ୍ରଭ ଭାତି ପ୍ରତୀତ ହୁଏ ପ୍ରାୟେ ଅତୁଳ କବିତା ମୋର ଅପାଂକ୍ତେୟ ବୋଧେ।। ମିଟି ମିଟି କ୍ଷୁଦ୍ର ଜୁଳଜୁଳିଆ ପୋକର
ବିଦାୟ ବେଳାରେ ମାଗୁଛି ମେଲାଣି
ସଭିଏଁ ଯାଆନ୍ତି ଏଠି ଏକାପରି ନୟନରୁ ଅଶ୍ରୁ ଢାଳି ପାରିବେନି ଯେଣୁ ରହି କେହି ପୁଣି ସବୁକାଳ ସାଥୀ ହୋଇ। । ତଥାପି ପାଲଟେ ନୟନାଶ୍ରୁ ତବ ଶତ ବୃଶ୍ଚିକ ଯନ୍ତ୍ରଣା କେମନ୍ତ ସହିବି
Cigarette
Cigarette is injurious to health In warning written in bold Advertising to consume more Abusing the production a little In attraction of people at large
ମନ ପରା ଗଙ୍ଗା ଜଳ
ବହୁ ଦରକାରୀ ଜାଣି ରଖିଥାଅ ହେଲେ ହେଉ ତ୍ରୁଟି ଜନେ ଆଚରଣେ ଅବା କ୍ରିୟା କ୍ରମେ କିନ୍ତୁ ହୃଦ ଥାଉ ଠିକ୍ ସ୍ଥାନେ।। ହୃଦୟ ଯାହାର ଅଟଇ ନିର୍ମଳ ମନ ପରା ଗଙ୍ଗା ଜଳ
ମନ ପାରା mana para
ଜଗତର ନାଥ ଆହେ ଜଗନ୍ନାଥ ତୋତେ ନେଇ କାବ୍ୟ ଲୀଳା କେତେ ରୂପେ କବି ନାନା ଭାବେ ଗୁନ୍ଥେ ଭଜନ ଜଣାଣ ମାଳା । ତୋ କଥାଟା କିନ୍ତୁ ପଡିଲେ ମୋ ମନେ ଅଭିମାନେ
ପୀଡ଼ା ହୟାନ୍ତକ
ଫର୍ମାଲିନ୍ ଖାଇ ମଲେଣି ଥୋକେ ତ ମରିବେ ଆହୁରି କେତେ ନିଦୁଆ ରାଇଜେ ନିଦ ତ ଭାଜେନି ସରକାର ଭାରୀ ଚେତେ।। ଫର୍ମାଲିନ୍ ବିକା ଆନ୍ଧ୍ର କାରବାର ଛଳ ପଣ ଆସାମେ ନା ହେଲେ
ଅଦୃଶ୍ୟ ତୁ ଅପ୍ରତ୍ୟେକ୍ଷ
କାଳିଆ ତୁ ଅଛୁ ନା ପୁଣି ନାହୁଁ ଅନାସ୍ଥାଟା ମୋ ଭିତରେ କେବଳ ଯେ ମୋଠିଁ ନରହି ସୀମିତ ଅନେକ ମଧ୍ୟରେ ଉଙ୍କେ। ତୁ ତୋ ଉପସ୍ଥିତି ନା କେବେ କରିଛୁ ଜାହିର୍ ନା
ଅକଲ ମୁଣ୍ଡା
ସମସ୍ତେ ଧାଆଁନ୍ତି ଆତ୍ମ ପରିଚିତି ଅର୍ଥ ଯୌବନ ଲାଳସେ ପଦ ପଦବୀରେ ସୁଉଚ୍ଚ ସୋପାନ ନଥାଉ ମାନବତା ସେ ।। ହେଲେ ସବୁଠାରୁ ଖୁସିର ମଣିଷ ଭୂ’ରେ ସେହୁ ଏକ ଜନ ଯିଏ ବୁଝେ