Satya Prakash
Uncategorised

ଆୟେନ୍ଦା

ଅନ୍ୟ ପାଇଁ ମଙ୍ଗଳ ବିଧାନ ପ୍ରଚେଷ୍ଟାରୁ

ମିଳଇ ପୁରସ୍କାର ଦୁଃଖ

ସେହି ଦୁଃଖକୁ ଅଙ୍ଗୀକାର କର ବା ନ କର

ଝରେ କି ଝରଣା ସୁଖର? 1

ଦୁଃଖର ସେଇ ଅତି ଭୀଷଣତାକୁ ତୁମେ

ସହ୍ୟ କରି ପାର ବା ନ କରି ପାର

କୁବ୍ଜ ପାଲଟିଗଲେ ବା ସେଥିରେ

ଯାଏ ଆସେ  କେତେ ଆମର।।2

ଯେଣୁ କାଳର କବଳେ ରହିବ କେବଳ

ତୁମ ଯଶ କୀର୍ତ୍ତି ଗୌରବ

ଅମର ଚିତ୍ତାର ଅଲିଭା ଗାରରେ ଲେଖା

ହେବ ତୁମ ପ୍ରଶସ୍ତି ଗାନ।। 3

ଅବା ପୁଣି ଗଢ଼ା ହେବ ତୁମ ମୃତ୍ୟୁ ଶେଷେ

କେବା ସେ ସ୍ମୃତି ମନ୍ଦିର

ଏଇ ମାତ୍ର କେଇ ଠୋପା ରକ୍ତ ପ୍ରତିଦାନ

ହୋଇ ଗଲା କିରେ ସେ ବଡ଼? 4

ସେଦିନ ସିନା ଦାନବୀର ରାଜା ହରିଶ୍ଚନ୍ଦ୍ର

ସବୁ ଦେଇ ସବୁ ସହି

ସ୍ବଶରୀରରେ ସପରିବାରେ ଯାଇଥିଲେ

ସ୍ଵର୍ଗେ ଲଭି ପ୍ରାପ୍ତି ସ୍ୱୀକୃତି।। 5

ଆଜ କିନ୍ତୁ ହେ ମହାତ୍ମାମାନେ! ଏ ମାନବ

ଦେବ ତୁମେ ନୂତନ କିଛି

ଜୀବେ ତା’ ବଡ଼ ଦୟା ମୁଖେ ଅସ୍ପଷ୍ଟ ଧ୍ବନି

ଯେଣୁ ରଖ ଜୀବନ ବାଜି।। 6

କହେ ଶରୀର ଭାରା ବୋହି ବେଙ୍ଗୁଲୀ ପରି

ଡେଇଁ ଡେଇଁ ଯିବ କିଆଁ

ବିନା ଶ୍ରମେ ଆତ୍ମାକୁ ଅନ୍ଧକାର କୁକ୍ଷି ଚିରି

ପହଞ୍ଚାଇବ ଠିକଣା ଯାଗା।। 7

ଗଡ଼ ସେ ମାନଙ୍କ ପ୍ରୟାସରେ ଦୁଃଖ କଷ୍ଟ

ସକଳ ଯାତନାର ଲାଗି

ମହାତ୍ମର ପାଇଁ ସତେ କେଡ଼େ ଉପହାର

ଏ କଥା ଆୟେନ୍ଦା କହିବ ।।

 

 

 

 

 

 

 

Related posts

ଗୋଟେ ଅକୁଳାଣ ଦୁଇଟାରେ ଭରୁନି ପେଟ

satya

Collect my book

satya

ପଦେ

satya

Leave a Comment

Login

X

Register