Category : ଗଳ୍ପ
ଗାଁରୁ ଫେରୁଛି, ଗାଁ ହଜିଛି ।
ସେଦିନ ଭଦ୍ରକରୁ ଭୁବନେଶ୍ୱର ଯିବାର ଥାଏ । ଏକ୍ସପ୍ରେସ୍ ଟ୍ରେନ୍ଟା ଡ଼େରିଥାଏ । ଲୋକାଲ୍ ଟ୍ରେନରେ ବସି ପଡ଼ିଲି । ସେପଟେ ଟିକିଏ ଭିଡ଼ଥାଏ । ଦଳେ ଗାଁଉଁଲି ଲୋକ ବସିଥାନ୍ତି; ସେଇଠି ବସି
ଆତ୍ମଗ୍ଳାନୀର ଶୀକାର
ସେଦିନ ଥିଲା ଆଦ୍ୟ ବସନ୍ତର ଏକ ମନୋରମ ସୁପ୍ରଭାତ । ଶୀତ ମିଶା ସୁଲୁସୁଲୁ ମୃଦୁ ସମୀରଣ ଦେହରେ ଶିହରଣ ଖେଳାଉଥାଏ । ସୂର୍ଯ୍ୟର ରକ୍ତିମ ଆଭାରେ ଚୁତର୍ଦ୍ଦିଗ ରଙ୍ଗାୟିତ ହୋଇଥାଏ । ରାତ୍ରିର
କୁନା ବାପା ତୁମେ କିଛି ଜାଣିନ
କୁନା ବାପାର ଭାରି ବଢିଆ ଚାକିରୀ । ସରକାରୀ ଘରର ସେ କିରାଣୀ । ନିତି ଶେଯରୁ ଉଠି, ଅଫିସ୍ ଚାଲି ଯାଆନ୍ତି; ଫେରିଲା ବେଳକୁ, ରାତି ଅଧ ହୋଇଯାଇଥାଏ । ତଥାପି