Satya Prakash

Category : କବିତା

କବିତା

ଶାନ୍ତିର ଠିକଣା

satya
ଅଶାନ୍ତି ଯେ ଆଜି ଘରେ ଘରେ ଶାନ୍ତି ବୋଲିଣ  ଅଛି କି କିଛି? ହେଲେ ଶାନ୍ତି ଖୋଜି ଖୋଜି ଅଧେ ଖଣ୍ଡେ ହେଲେଣି ନୟାନ୍ତ କିଏ ଶାନ୍ତି କେଉଁଠି ତା’ଘର ପାଇଛି କି କେହି
କବିତା

ତଣ୍ଡୁଳ ମୁଠେ

satya
ମୋ ଦେଶକୁ ମୁଁ ଭଲପାଏ ଲୋକମାନଙ୍କୁ ଭଲପାଏ । ମୋ ସାହିତ୍ୟକୁ ଭଲପାଏ ଓଡ଼ିଆ ଭାଷାକୁ ଭଲପାଏ । ଯାହାକି ଭାବ ବିନିମୟେ ଉତ୍କୃଷ୍ଟ ମାଧ୍ୟମ ପାଲଟେ । କାହିଁକିନା…………….. ମୋ ଭଲ ପାଇବାର
କବିତା

ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ

satya
ବାପା! ତୁମେ ଯେଣୁ ପୁରୁଷ ଉତ୍ତମ ତୁମ କର୍ମ ପ୍ରବଣ ଜୀବନାଦର୍ଶ ମୋ ପାଇଁ ପାଲଟେ ପ୍ରେରଣାର ଉତ୍ସ ତୁମ ହାତ ଧରି ଚାଲେ କେଯାଏଁ ବାଟ ଶିଖିଛି ତ ତହୁଁ କେତେ ଦୁନିଆରଦାରି
କବିତା

ବାର୍ଷିକୋତ୍ସବ

satya
ମୁଁ ଦିନେ ତୁମ ପରି ଛୋଟ ଥିଲି ଏଇ ଗାଁଆଁରେ ପାଠ ପଢୁଥିଲି ଆଜି ଅତିଥି ଆସନରେ ବସିଛି ତୁମକୁ ବା ଦୁଇ ପଦ କହୁଛି । କେତେ ଅତୀତ ସ୍ମୃତି ଯୋଡ଼ି ବସେ
କବିତା

ସରପଞ୍ଚ ବାବୁ

satya
ଗାଁ ସରପଞ୍ଚ ଭାରି ଚତୁର ନେତାଙ୍କର ସେ ଅଟେ ସୋଦର ଇନ୍ଦିରା ଆବାସ ଜ୍ୟୋତି କୁଟୀର ସୁବିଧା ସୁଯୋଗ ସବୁ ତା’ର ଯେଣୁ ନେଣ ଦେଣ କାରବାର କାମ ସରକାରୀ ଅଫିସର ଗ୍ରାମ ସଭାଠୁଁ
କବିତା

ବିଚିତ୍ର ଭୂଇଁଟି

satya
ଉଦ୍ୟାନଟି କି ସେ ବିଚିତ୍ର ଭୂଇଁଟି ଯେଉଁଠି କି ଆତ୍ମ ତୃପ୍ତି ମୋର ସେ କର୍ମଠ ଜୀବନର କ୍ଳାନ୍ତି ଲଭେ ଭୂଲି ସେଠି ମୁକ୍ତି ।2 ବୃକ୍ଷ ହିଁ ତ ବନ୍ଧୁ ବୃକ୍ଷ ହିଁ
କବିତା

କଥା Talk

satya
କହି ଜାଣିଲେଟି କଥାଟି ସୁନ୍ଦର କହି ନୁଆରିଲେ ପରା ସବୁ ସେ ଅସାର ତହିଁକି ବେକାର ଶିଖିବାଟି ତହୁଁ କଥା।। 1 ଦୁନିଆକୁ ଆମେ ତୋଳିବାଟି ଗଢି କରି ସରସ ସୁନ୍ଦର କଥାରେ କଥାରେ
କବିତା

ଅଭୁଲା ପ୍ରୀତି

satya
ବରଷକେ ଥରେ ଆସିଥାଏ ପୁଣି ରକ୍ଷା ବନ୍ଧନ ଉତ୍ସବ ଭାଇ ଭଉଣୀର ମନରେ ଜଗାଇ ଚିର ହରଷ ଉଲ୍ଲାସ।। 1 ଖୁସିରେ ତାଙ୍କର ମନ ଦୋଳାଟି ତ ନାଚି ଉଠେ ପରା କେତେ କି
କବିତା

ବନ୍ୟା ବିଭୀଷିକା kerala flood

satya
ବନ୍ୟା ସତେ କେତେ ଦାରୁଣ ହୁଏଟି କେରଳ ତା ‘ମୂକ ସାକ୍ଷୀ ନିରନ୍ନ ଜନତା ବାସହରା ଆଜି ଶରଣାପନ୍ନ ପ୍ରାୟଟି ।। ପ୍ରକୃତି ବେଭାର ଦୁରୂହ ବେପାର ଅଦ୍ଭୁତ ସୃଷ୍ଟି ରହସ୍ୟ ଛାର ମାନବରେ

Login

X

Register